วันอาทิตย์ที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

FATHER




FATHER (CUT)





“อึก ยะ..อย่าให้ผมเห็น อ๊ะ ว่าอยู่กับคุณซอนมีอีก อ๊า” แบคฮยอนพยายามตำหนิอีกฝ่าย แต่ก็ไม่วายซู๊ดปากอย่างเสียวซ่านเมื่ออีกคนสวนกายขึ้นมาในจังหวะที่เขากระแทกลงไป


“มันเป็นงาน” ชานยอลอธิบาย แต่เอาจริงๆ เขาก็อธิบายไปหลายรอบแล้วล่ะว่าที่ต้องอยู่ด้วยกันหรือไปไหนมาไหนด้วยกันมันเป็นงานทั้งสิ้น แต่ก็เพราะลูกของเขาน่ะขี้หวงจนเกินไปต่างหากแต่ก็ยังไม่ถึงครึ่งของเขาหรอก “ทีหนูล่ะ หืมม..คราวนั้นก็ออกไปกับหมอนั่นอีกแล้วใช่ไหม โกหกกันสินะ”


“ไม่!” ปฏิเสธเสียงแข็งและกัดเข้าไปที่ไหล่ของอีกฝ่ายเพื่อลงโทษและระบายความเสียวซ่าน


“ซี๊ดด แบคฮยอน” ร่างสูงจัดการพลิกตัวเด็กซนให้ไปอยู่ด้านล่าง ความแสบซนนี้น่ะจะต้องโดนเอาคืนอย่าสาสม อย่าคิดว่าตัวเองคิดบัญชีกับเขาได้เพียงฝ่ายเดียวนะเพราะของจริงมันต่อจากนี้ต่างหาก


“อะ อ๊ะ อย่าแรงได้ไหม อ๊า” ร่างเล็กจิกผ้าห่มแน่นเงยหน้าครางสุดเสียงเมื่ออีกฝ่ายโหมกระหน่ำกายเข้ามา ทุกทีเลย!! ไม่เคยจะได้เป็นฝ่ายนำ ทุกทีเลย!!


“อ่าห์ กล้าโกหกพ่อคนนี้เหรอหื้มม” จากนั้นก็เปลี่ยนจังหวะให้ช้าลงอย่างเนิบๆ เอ่ยถามร่างเล็กที่หอบหายใจเหนื่อยแต่สีหน้าก็เต็มไปด้วยความต้องการ เอื้อมฝ่ามือหนาเข้ากอบกุมแกนกายของอีกฝ่ายเอาไว้เฉยๆ


“ฮื่อออ อย่าทำแบบนี้” แบคฮยอนบิดกายไปมาอย่างทรมานพยายามเอื้อมมือของตนไปแกะมือของอีกฝ่ายออกหวังจะชิงสำเร็จความใคร่ไปก่อนแล้วให้คนแก่ด้านบนค้างเติ่งอยู่คนเดียว แต่นอกจากจะแกะไม่ออกแล้วอีกฝ่ายยังเพิ่มแรงบีบให้ทรมานกันไปอีก “อ๊า ปล่อยยยยย”


ไม่ไหวแบคฮยอนจะตายแล้ว ถ้าพ่อของเขายังแกล้งกันอยู่แบบนี้แบคฮยอนคงได้ค้างความทรมานนี้ตายแน่ๆ


“ใช่ๆๆ!!! ผมโกหก ผมขอโทษ!!!” สุดท้ายก็ต้องยอมรับออกไปเพราะชานยอลเอาแต่ขยับมือแล้วก็หยุด ขยับกายเข้าออกแล้วก็หยุดจนแบคฮยอนต้องยอมแพ้จริงๆ


“หนู”


“ฮื่อออ หนูขอโทษช่วยหนูหน่อยนะ จะขาดใจตายแล๊วววว!” นาทีนี้จะให้สารภาพหรือทำอะไรยังไงแบคฮยอนก็ยอมหมดทุกอย่าง ขอแค่ให้เขาได้หายทรมานไปจากตรงนี้ก็พอ


“จุ๊บ โอเคครับ” ชานยอลก้มลงไปจุ๊บริมฝีปากจิ้มลิ้มอย่างอดไม่ได้ แล้วพลิกคนด้านล่างให้อยู่ในท่าคุกเข่าพร้อมกับสวมแกนกายอุ่นร้อนเข้าไปในช่องทางที่ตอดรัดเขาเป็นอย่างดี “ซี๊ดดอ่าห์ ดีมาก”


ร่างสูงกระแทกกระทั้นกายเข้าใส่จนได้ยินเสียงน่าอายของเนื้อกระทบเนื้อจนคนด้านล่างครางไม่เป็นภาษา เขาก้มลงไปเชยชิมแผ่นหลังขาวเนียนและประทับรอยลงไปเพื่อเป็นบทลงโทษที่โกหกกัน ไม่ลืมที่จะช่วยให้แกนกายของอีกฝ่ายได้ปลดปล่อยตามคำขอ


“อ๊า!! มะ..ไม่ไหวแล๊วว!!” เงยหน้าครางสุดเสียงพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา และใครอีกคนที่กระกายเร็วๆ สองสามครั้งก็ตามมาติดๆ


ความอุ่นวาบพวยพุ่งเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังจนรู้สึกได้ ร่างเล็กซบหน้าลงกับหมอนอย่างหมดแรง กำหมัดแน่นแล้วทุบลงไปที่เตียงอย่างเจ็บใจที่ตัวเองจะต้องเป็นฝ่ายอ้อนวอนยอมใครอีกคนทุกที ไม่เคยเลยที่จะได้เป็นฝ่ายคุมเรื่องบนเตียงนี้



พ่อใครวะ แก่แต่อายุชัดๆ



ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะฮับ มีต่อในเด็กดีอีกนะ โกวๆ!!!
Posted on by Unknown | No comments

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น